มีนางคณิกานางหนึ่งชื่อว่ามหานันทา คุณอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านนันทิคราม คุณเป็นคนที่ทั้งยังมีรูปงามยิ่ง,มีเงินมีทองและก็เป็นที่รู้จักว่าเป็นผู้ที่มีความชำนาญสำหรับการดนตรีแล้วก็การเต้นรำ แม้กระทั้งพระเจ้าแผ่นดินและก็ราชินีทั้งหลายแหล่ก็ยังรู้สึกเพียงพอใจด้วยการร้องเพลงรวมทั้งร่ายรำจากนางแล้วก็มอบรางวัลแก่คุณอย่างมากมาย นอกนั้น คุณยังเป็นผู้จงรักภักดีอย่างมุ่งมั่นต่อพระศิวะรวมทั้งเทวีขว้างรวตีด้วย jumbo jiliนางมหานันทาทำบูชาต่อพระเจ้าด้วยการขับขานแล้วก็ร่ายรำอยู่เป็นประจำ นางทาตัวเองด้วยเถ้าและก็สวมเม็ดรุทรากษะ นางชอบท่องนามของพระศิวะด้วยอีกทั้งหัวใจของนาง นางมหานันทามีไก่เพศผู้กับลิงเป็นสัตว์เลี้ยงรวมทั้งมีบริวารกับผู้ที่เกี่ยวพันกับนางจำนวนมาก ด้วยความรักและก็ภักว่ากล่าวต่อพระศิวะอันเปี่ยมล้ม คุณให้ไก่แล้วก็ลิงของคุณเต้นรำตามเสียงตบมือของคุณ ลิงตัวนั้นที่สวมเม็ดรุทรากษะที่คอรวมทั้งแขนของมันกับไก่ที่มีรุทรากษะบนหงอนของมันเต้นรำราวเด็ก นางรวมทั้งเหล่าหญิงรับใช้ของนางชอบหัวเราะแล้วก็ตื่นเต้นเมื่อดูพวกมันเต้นรำ แล้วเวลาก็ผ่านไปนับเป็นเวลาหลายปีด้วยความหรรษาอย่างมาก สล็อตวันหนึ่ง พระศิวะทรงตกลงใจว่าจะทดลองภักติเตียนของนางมหานันทา ท่านที่เสด็จไปที่หน้าประตูบ้านของนางแปลงเป็นพ่อค้าหรือไวศยะผู้ภักติเตียนต่อพระศิวะ ด้วยเถ้าถ่านบนหน้าผากแล้วก็การใส่เม็ดรุทรากษะที่คอ เขามองมั่งมีและก็โอ่อ่าไปด้วยเพชรนิลจินดามากที่เขาตกแต่งตัวเองไว้ เมื่อมองเห็นเขา นางมหานันทาก็กระทำการต้อนรับเขาด้วยความอบอุ่นรวมทั้งทำให้เขารู้สึกสบาย นางมหานันทามองเห็นกำไลข้อมือที่น่าคลั่งไคล้อันประกอบไปด้วยเพชรนิลจินดาอันล้ำค่า นางรู้สึกคลั่งไคล้ในกำไลข้อมือนั้นและก็ต้องการจะครองมันด้วยความบริสุทธิ์ใจที่ปรารถนากำไลข้อมือนั้น นางมหานันทากล่าวกับพ่อค้าด้วยเสียงอันหวานว่า “กำไลข้อมือนี้ของท่านช่างน่าคลั่งไคล้เสียจริงแล้วก็จะมองมีเสน่ห์เยอะขึ้นในมือของหญิงงาม” พ่อค้าผู้ใจอารีตอบว่า “เจ้าสามารถมีมันได้แน่ๆถ้าเกิดเจ้าถูกใจ แม้กระนั้นราคาใดที่เจ้าสามารถมอบให้แก่เราสำหรับเช่นเดียวกันล่ะแม่หญิงงาม” นางตอบว่า “ฉันอยู่ในชนชั้นหญิงที่ไม่เคยทราบขอบเขตด้วยความเต็มใจอันเจ้าชู้นี้ที่ไม่มั่นคงอย่างที่สุด และก็โสเภณีก็เป็นอาชีพของเชื้อสายฉัน แม้กระนั้นแม้ท่านให้กำไลข้อมือนั้นแก่ฉันๆจะเป็นเมียผู้ภักตำหนิ,เชื่อฟังรวมทั้งสุจริตต่อท่านตรงเวลา3วัน3คืน” สล็อตออนไลน์พ่อค้าบอกว่า “อย่างนั้น ให้พระจันทร์รวมทั้งดวงตะวันเป็นผู้เห็นเหตุการณ์ ต้องทำข้อตกลงว่าคำบอกเล่าของเจ้าเป็นความจริงรวมทั้งเจ้าจำเป็นต้องบอกว่าซ้ำว่า สัตยะ สัตยะ สัตยะ” หญิงคณิกาตกลงและก็ได้รับกำไลข้อมือจากเขา นางกล่าวคำมั่นสัญญาด้วยคำว่าสัตยะ3ครั้ง พ่อค้ามอบรัตนศิวลึงค์พร้อมด้วยกำไลข้อมือนั้นพร้อมพูดว่า "โอ้หวานใจ ในขณะนี้เจ้าเป็นเมียของเรา ควรเก็บศิวลึงค์นี้ไว้กับเจ้าให้ไม่มีอันตรายแล้วก็คุ้มครองป้องกันสิ่งนี้โดยทุกคนเนื่องจากสิ่งนี้มีค่าต่อเรามากกว่าชีวิตของเราเอง” นางรับศิวลึงค์ไว้ด้วยความระแวดระวังรวมทั้งนำไปวางกึ่งกลางเสาในโรงระบำของนาง นางรวมทั้งเหล่าขี้ข้ากระทำรับใช้พ่อค้าผู้นั้นด้วยความตั้งอกตั้งใจที่สุดในช่วงกลางวัน รวมทั้งพวกนางใช้เวลาในยามกลางคืนไปกับพ่อค้าผู้กระทำตัวเสมือนผู้ไม่มีคุณความดี…
continue reading →